De 10 beste Chinese militaire vliegtuigen

China is van technologie uit de jaren 1950 in de jaren 1980 naar de stealthy gevechtsvliegtuigen van vandaag gegaan.

Geen enkele andere natie heeft de afgelopen veertig jaar zo'n snelle vooruitgang geboekt op het gebied van luchtvaarttechnologie. De meerderheid van de nieuwe militaire vliegtuigtypes die de afgelopen 20 jaar zijn gevlogen, waren Chinees, en vandaag de dag hebben de Chinese luchtmacht en marine een fascinerende inventaris van verschillende vliegtuigen. Hier zijn 10 van China's beste:

10: Shenyang J-8 ‘Finback’

De J-8 serie gevechtsvliegtuigen begon zijn leven als wat in wezen een vergrote MiG-21 was met de locatie van de luchtinlaat, net als bij de MiG-21, in de neus. Het ontwikkelingsproces duurde erg lang, dus ondanks dat het toestel voor het eerst vloog in 1969, kwam het pas in 1980 in dienst.

Het ontwerp was verouderd, maar veel van de tekortkomingen werden verholpen in de radicaal gewijzigde J-8II, waarbij de luchtinlaat in de neus werd vervangen door conventionele luchtinlaten aan de zijkant om ruimte te maken voor een grotere, modernere radar. Dit toestel was zo anders dat het bijna een nieuw toestel was.

10: Shenyang J-8 ‘Finback’

Op 1 april 2001 botste een J-8II op een vliegtuig van de Lockheed EP-3E Aries II van de Amerikaanse marine 112 km ten zuidoosten van Hainan Island. Het Amerikaanse vliegtuig was waarschijnlijk bezig met een signaalinlichtingenmissie om Chinese elektronische emissies te verzamelen. Een van de twee J-8II's raakte de EP-3 tijdens een reeks agressieve vluchten.

De J-8B stortte neer en de piloot kwam om het leven na een defecte parachute. De EP-3E maakte een noodlanding op Hainan; alle 24 bemanningsleden overleefden en het vliegtuig werd in beslag genomen.

9: Xi'an Y-20

Deze grote viermotorige strategische Airlifter is 47 meter lang en heeft een maximaal startgewicht van ongeveer 220.000 kg. Het vliegtuig heeft de standaard moderne configuratie voor een transportvliegtuig met een schoudervleugel en een brede staart in de vorm van een 'T'.

De Y-20 heeft een indrukwekkend vermogen om zwaar materieel te verplaatsen. Er wordt beweerd dat de Y-20 7800 km kan vliegen met twee Type 15 lichte tanks (die elk meer dan 33.000 kg wegen), of één Type 99A Main Battle Tank van meer dan 58.000 kg kan vervoeren over dezelfde afstand.

9: Xi'an Y-20

Xi'an maakte optimaal gebruik van 3D Computer Aided Design software, waardoor de ontwikkeling werd versneld. Spionage heeft het programma waarschijnlijk ook geholpen; in 2016 bekende een Chinese hacker schuld in Los Angeles voor toegang tot documenten over het Amerikaanse Boeing C-17 transportvliegtuig.

Geavanceerde motoren zijn voor China de meest veeleisende technologie gebleken. De Y-20 gebruikte aanvankelijk een verouderd Sovjetmotortype, maar werd in 2023 uitgerust met de Shenyang WS-20 turbofan. Er zijn ook tankervarianten en varianten voor vroegtijdige waarschuwing in de lucht van de Y-20.

8: Xi'an JH-7 ‘Flounder’

De Xi'an JH-7 is een grote tweemotorige jachtbommenwerper in de gewichtsklasse van de Europese Panavia Tornado. Hij wordt aangedreven door twee Xian WS-9 Qinling turbofans, die in wezen in licentie geproduceerde Rolls-Royce Spey motoren zijn.

De Xi'an JH-7 vloog voor het eerst in 1988 en kwam in de jaren 1990 in dienst. Het heeft de NATO codenaam 'Flounder'. Het heeft een conventionele configuratie en een hooggeplaatste vleugel; het wordt vergeleken met de Brits-Franse Sepecat Jaguar qua algemene lay-out.

8: Xi'an JH-7 ‘Flounder’

Het is een veelzijdig vliegtuig gebleken. Het is compatibel met verschillende wapens voor verschillende missies, waaronder ongeleide raketwerpers, lucht-lucht geleide raketten, geleide anti-scheepsraketten en anti-stralingsraketten om radars aan te vallen. Het heeft een door de Sovjet-Unie ontworpen 23 millimeter GSh-23L autokanon met twee lopen en 300 patronen.

De verbeterde JH-7A werd ontworpen om te voldoen aan een meer geavanceerde eis voor precisieaanvalsvliegtuigen. De JH-7A gebruikt modernere materialen voor een lichter en sterker casco en heeft een aanzienlijk verbeterde maximale wapenlading van ongeveer 9000 kg. Waarschijnlijk kan het ook nucleaire wapens inzetten.

7: Chengdu J-7 ‘Fishcan’

In mei 2013 eindigde de productie van de Chengdu J-7 (NATO codenaam Fishcan). Dit was het einde van een zeer succesvol programma dat bijna een halve eeuw had geduurd en meer dan 2000 vliegtuigen had voortgebracht die op grote schaal waren geëxporteerd.

De Chengdu was een in licentie geproduceerde variant van de Sovjet-MigG-21. Aanvankelijk werd de ontwikkeling belemmerd door de soms moeizame relatie tussen de USSR en China.

7: Chengdu J-7 ‘Fishcan’

De J-7 (en MiG-21) waren snel, wendbaar en relatief goedkoop om te produceren, dankzij het communistische militaire geloof in het gebruik van superieure aantallen in plaats van superieure technologie. Het was een indrukwekkende dogfighter voor zijn generatie, en door zijn kleine formaat was het moeilijk te detecteren door radars of menselijke ogen.

Dankzij de vooruitgang op het gebied van wapens, sensoren en de mens/machine-interface bleef de J-7 relevant. Het heeft verschillende trainingsvliegtuigen voortgebracht en er is zelfs een onbemand concept onderzocht. Het toestel dient of heeft gediend bij de luchtmachten van Albanië, Bangladesh, China, Egypte, Irak, Iran, Myanmar, Namibië, Nigeria, Noord-Korea, Pakistan, Sri Lanka, Soedan, Tanzania en Zimbabwe.

6: Shaanxi KJ-500

Vliegtuigen voor vroegtijdige waarschuwing in de lucht (AEW&C) zijn vliegende radarstations. Ze kunnen vliegtuigen, schepen op het water, grondvoertuigen, raketten en zelfs artilleriekogels detecteren; ze voeren ook "commando en controle" uit over de gevechtsruimte en coördineren militaire acties.

De KJ-500 is gebaseerd op het casco van het Shaanxi Y-9 transportvliegtuig, dat een gemoderniseerde ontwikkeling is van de Shaanxi Y-8F, een Chinese versie van de Antonov An-12.

6: Shaanxi KJ-500

Het belangrijkste kenmerk van de KJ-500 is een vaste radar aan de bovenkant; dit is een grote schijfvormige kuip aan de bovenkant van de romp en bevat drie Active Electronic Scanning Array (AESA)-radars die in een driehoek zijn gemonteerd en een dekking van 360 graden bieden.

De KJ-500 staat hoog aangeschreven bij sommige westerse defensieanalisten, die geloven dat het de Chinese defensieve en offensieve capaciteiten aanzienlijk zal vergroten. Een variant, de KJ-500H, kan van brandstof worden voorzien en werd getoond op de Zhuhai Airshow in 2022.

5: Xi'an H-6

Hoewel het concept van een nucleaire macht tussen China en de Sovjet-Unie in de jaren 1950 werd opgegeven, leidde het tot de oprichting van een Chinese assemblagelijn voor het Sovjet Tupolev Tu-16 ontwerp. Het vliegtuig is een tweemotorige langeafstandsbommenwerper die voor het eerst vloog als de Tu-16 in 1952.

De Chinese versie staat bekend als de H-6 en vloog voor het eerst in 1959. Het heeft een maximale wapenlading van ongeveer 9000 kg. Het kan vrije val bommen, anti-scheepsraketten, kruisraketten en (waarschijnlijk) kernwapens dragen, evenals zes defensieve 23 millimeter automatische kanonnen.

5: Xi'an H-6

In 2014 bevroor de Gele Rivier in Binnen-Mongolië. Minimaal drie Xian H-6 deden mee en lieten 24 ongeleide bommen vallen. Ze raakten allemaal het doel en braken het ijs.

De meest geavanceerde variant is de H-6K, met superieure systemen en motoren. Deze is ontworpen voor aanvallen met moderne langeafstandsraketten. Een vloot van 18 H-6K's kan een salvo van 100 supersonische raketten (waarschijnlijk YJ-12) afvuren met een bereik tot 500 km. Het kan ook YJ-21 ballistische raketten afvuren.

4: Shenyang J-16

Het meest gevreesde Sovjetjager in de laatste jaren van de Koude Oorlog was de Su-27 'Flanker'. Het kon bogen op een reeks eigenschappen: een spectaculaire draaisnelheid, verbazingwekkend hoge prestaties, een klimsnelheid die een wereldrecord vestigde, het kon wapens dragen en, wat belangrijk was, het had een groot bereik.

Hoewel de Su-27 qua configuratie op de MiG-29 lijkt, is hij veel groter. De Su-27 is ongeveer 22 meter lang, vergeleken met ongeveer 17 meter voor de MiG. De Flanker-serie bleek een groot aanpassingsvermogen te hebben.

4: Shenyang J-16

De ‘Flanker’ combineert een slimme aërodynamische configuratie waarbij een groot deel van de romp van het vliegtuig bijdraagt aan de lift, met een hoge vermogen-gewichtsverhouding. Kort na de Koude Oorlog verbaasden de luchtshows van de Flanker het Westerse publiek met zijn prestaties en wilde, gecontroleerde manoeuvres bij extreem lage snelheden.

China heeft een groot aantal Flanker-varianten en -derivaten. De Shenyang J-16 (foto) is het meest radicale Chinese Flanker-derivaat en is in grote aantallen beschikbaar. De J-16D is een variant voor elektronische oorlogsvoering (EW) die is uitgerust met EW pods aan de vleugeltip en andere gespecialiseerde missieapparatuur.

3: Chengdu J-10

De J-10 is een middelzwaar multifunctioneel eenmotorig gevechtsvliegtuig dat voor het eerst vloog in 1998. Het is de ruggengraat van de Chinese luchtmacht, met naar schatting 580 in dienst. De J-10 is gebaseerd op China's ervaringen met het geannuleerde J-9 project.

Het geannuleerde Israëlische Lavi-project uit de jaren 1980 heeft het project waarschijnlijk beïnvloed wat betreft het besturingssysteem, de avionica en het algemene programmamanagement.

3: Chengdu J-10

Het lijkt een uitstekende allrounder te zijn, goed uitgerust met moderne sensoren en wapens. Het heeft een indrukwekkend kleine draaicirkel, uitstekende prestaties bij lage snelheden en kan opstijgen en landen van kortere start- en landingsbanen dan de meeste andere gevechtsvliegtuigen.

Het arsenaal moderne wapens van de J-10C omvat de PL-15 langeafstandsraket, en het is een vliegtuig dat gerespecteerd moet worden. De J-10B variant introduceerde verfijningen die het vliegtuig stealthy maakten. Zwakke punten van de J-10 zijn het hoge brandstofverbruik en het relatief lage bereik.

2: CAC/PAC JF-17 Thunder

Dit vliegtuig is een joint venture tussen China en Pakistan. Volgens een JF-17 piloot die wij spraken, "wordt het onderschat, is het betrouwbaar en effectief". De JF-17 is een licht gevechtsvliegtuig dat wordt gebruikt door Pakistan, Myanmar en Nigeria. De JF-17 werkt met één motor, geleend van de MiG-29.

Wat de JF-17 mist aan topprestaties wordt gecompenseerd door een groot voordeel: hij wordt niet beïnvloed door beslissingen van het Amerikaanse buitenlands beleid, omdat hij is uitgerust met moderne Chinese wapens en avionica. Dit is niet het geval met de F-16's van de Pakistaanse luchtmacht, die door Amerika worden geleverd.

2: CAC/PAC JF-17 Thunder

Volgens de piloot die wij spraken, is het beste aan de JF-17 de "voortdurende upgrades van wapens van zowel Pakistan als China, en de elektronische tegenmaatregelen". Hij wees ook op de indrukwekkende langeafstandscapaciteiten die de wapens aan boord van het vliegtuig bieden, zoals de CM-400 en C-802AK raketten.

1: Chengdu J-20 ‘Mighty Dragon’

China was het tweede land ter wereld dat een stealthjager in gebruik nam. Met zijn extreem lange-afstands luchtafweerwapens zou dit relatief stealthy platform wel eens formidabel kunnen blijken. Het is het eerste stealth-vliegtuig dat de canard-delta opstelling heeft.

In tegenstelling tot de andere gevechtsvliegtuigen met de canard-delta opstelling, is de canard niet nauw verbonden met de vleugel. Het belangrijkste voordeel van deze opstelling is het vervoer van een aanzienlijk meer brandstof, in combinatie met de ruimte voor een lange interne wapenruimte, die voldoende volume biedt voor een breed scala aan wapens.

1: Chengdu J-20 ‘Mighty Dragon’

Zijn stealth, zijn vermogen om supersonische snelheden aan te houden zonder naverbrander en moderne wapens betekenen dat de J-20 waarschijnlijk een capabel vliegtuig is, uniek in rol en configuratie. Of het zijn volledige potentieel kan bereiken, hangt af van de mate waarin China zijn historische problemen met de ontwikkeling van motoren en stealth-technologie kan overwinnen.

Het is waarschijnlijk dat de J-20 minder stealthy is dan de F-22 en F-35, maar de capaciteiten op dit gebied zijn nog niet openbaar gemaakt.

Als u dit verhaal leuk vond, klik dan op de bovenstaande Volgen knop om meer van dit soort verhalen van Autocar te zien

Fotolicentie: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/deed.en